Ben je nieuw in de wereld van 'carbon credits'? Lees dan eerst onze artikel over vrijwillige koolstofkredieten!
Blue carbon credits worden gecreëerd door de groei en het behoud van koolstofabsorberende planten, zoals mangrovebossen en de bijbehorende mariene habitat.
De afgelopen tien jaar hebben wetenschappers ontdekt dat zeegrasvelden, getijdenmoerassen en mangrovebossen tot de meest intensieve koolstof sinks ter wereld behoren. Dit betekent dat blue carbon compensatieprojecten enorme hoeveelheden broeikasgassen kunnen verwijderen.
Doorgaans zullen de koolstofkredieten van blue carbon compensatieprojecten daarom tegen een premie verhandeld worden.
Dit komt door de grote positieve tweede-orde-effecten, zoals de positieve effecten op koralen, algen en mariene biodiversiteit (bv. haaien, walvissen, zeeschildpadden) die zo negatief zijn beïnvloed door activiteiten als overbevissing en landbouw.
Jep, ook in de oceaan groeien bossen! Voorbeelden hiervan zijn de mangrovebossen in zeebaaien, zoals Magdalena Bay in Baja California Sur, Mexico. Maar in feite komen mangroves van nature wereldwijd voor in tropische kustgebieden en rivierdelta’s met getijdewerking.
Mangroves zijn bossen die bestaan uit bomen die voor ongeveer 70 procent onder water groeien. Ze zijn geëvolueerd om te kunnen overleven in overstroomde kustgebieden waar zeewater en zoet water elkaar ontmoeten en het daaruit voortvloeiende gebrek aan zuurstof het leven voor andere planten onmogelijk maakt.
Mangrovebomen zorgen voor beschutting en voedsel voor talrijke soorten zoals haaien, walvissen en zeeschildpadden. Ondanks dat ze slechts 0,1% van het aardoppervlak uitmaken zijn ze toch een zeer waardevol marien ecosysteem.
Andere positieve tweede-orde effecten van mangrovebossen zijn hun belang als vervuilingsfilter, het verminderen van golfslag aan de kust en het verminderen van de impact van kuststormen en extreme weersomstandigheden. Blue carbon-systemen houden sediment vast dat wortelsystemen voor planten ondersteunt. Deze accumulatie van sediment kan kusthabitats in staat stellen gelijke tred te houden met de stijgende zeespiegel.
Kustwetlands en mangrovebossen zullen een steeds grotere bron worden voor het genereren van koolstofkredieten. Dat komt omdat mangrovebossen en kustwetlands tot tien keer meer koolstof opslaan dan volgroeide tropische bossen. Omdat de koolstof in aquatische bossen en wetlands onder water wordt vastgelegd en opgeslagen, blijft deze meer dan tien keer langer opgeslagen dan in tropische bossen.
Deze significante positieve tweede-orde-effecten zijn de basis voor de premievorming bij carbon credits van mariene compensatieprojecten.
Geschat wordt dat jaarlijks meer dan 1 miljard ton koolstofdioxide vrijkomt uit aangetaste kustecosystemen, door de intensieve productie van rundsvlees en garnalen.
Er zijn momenteel ongeveer veertien miljoen hectare mangrovebossen op aarde en deze staan voornamelijk onder druk door ontbossing als gevolg van de intensieve garnalenkweek.
Blue carbon credits kunnen significante bijdragen leveren aan het behoud en herstel van deze waardevolle ecosystemen. De opbrengsten van deze credits worden immers grotendeels opnieuw geïnvesteerd in het herstel en behoud van bestaande ecosystemen, door middelen vrij te maken voor onderzoek en innovatie, investeringen in de lokale bevolking en financieren en uitbreiden van het 'Carbon Rangers' programma, die vandaag vooral terrestrische bossen en wilde dieren beschermen.
Naast het immense potentieel voor de kustgebieden, wordt blauwe koolstof ook opgeslagen in fytoplankton en andere biota in de open oceaan. De verbetering van alle blue carbon ecosystemen heeft enorme voordelen op vlak van biodiversiteit van zowel mariene als terrestrische soorten, en biedt ook andere perspectieven voor de lokale bevolking.